ഈ പോസ്റ്റര് ഒരുപാട് പേര് ഷെയര് ചെയ്തു കണ്ടപ്പോള് തോന്നിയ ഒരു കാര്യം. ഈ താരതമ്യം ശരിയാണോ?
മദ്യം, സിഗരറ്റ് തുടങ്ങിയവ പൊതുവേ പ്രായപൂര്ത്തിയായവര് സ്വയം തിരഞ്ഞെടുക്കുന്ന ചില ദുശ്ശീലങ്ങള് ആണ് (അല്ലാത്ത കേസുകള് തല്കാലം മാറ്റി നിര്ത്താം; അവ തടയേണ്ടത് തന്നെ എന്നതില് സംശയമില്ല; നിയമപരമായി തടഞ്ഞിട്ടും ഉണ്ട്). അവയെ ന്യായീകരിക്കുക എന്നതല്ല എന്റെ ഉദ്ദേശ്യം; എന്നാല് അവയൊന്നും ഒരു "വ്യവസ്ഥ" എന്ന നിലയില് ചെറുപ്പം തൊട്ടേ അടിച്ചേല്പ്പിക്കപ്പെടുന്നവയല്ല!
എന്നാല് മതം അങ്ങനെയല്ല. അതിനു ഒരു വ്യവസ്ഥ എന്ന നിലയില് സമൂഹത്തില് അംഗീകാരമുണ്ട്. കുട്ടികളില് അതടിച്ചേല്പ്പിക്കുന്നതിനോ അതിന്റെ പേരില് ശാരീരികവും മാനസികവുമായ പീഡനങ്ങള് എല്പിക്കുന്നതിനോ നിയമതടസ്സമില്ല എന്ന് മാത്രമല്ല, നിയമം ഇവയെ മതസ്വാതന്ത്ര്യത്തിന്റെ പേരില് അംഗീകരിക്കുന്നു പോലുമുണ്ട്. അത്രത്തോളം ആഴത്തില് വേരൂന്നിയതാണ് മതചിന്തയും മതഭയവും.
ഇത് പോലെ തന്നെ മറ്റൊന്നാണ് പാട്രിയാര്ക്കി (ആണ്കോയ്മാ സമ്പ്രദായം). ചെറുപ്പം തൊട്ടേ ആണ്കുട്ടിയിലും പെണ്കുട്ടിയിലും ശക്തമായി അടിച്ചേല്പ്പിക്കപ്പെടുന്നവയാണ് ലിംഗബോധത്തില് അധിഷ്ടിതമായ ഉത്തരവാദിത്വങ്ങളും വിവേചനചിന്തകളും. ഒരു പക്ഷെ മതത്തെക്കാള് കൂടുതല് ബോധപൂര്വമായ പ്രയത്നം ഇത്തരം ചിന്തകളില് നിന്ന് പുറത്ത് വരാന് ആവശ്യമാകും. സ്വതന്ത്രചിന്തകരില് പോലും അറിഞ്ഞോ അറിയാതെയോ കടന്നു വരുന്ന ഒന്നാണ് ലിംഗവിവേചനചിന്ത. ഇതിനും ഒരു വ്യവസ്ഥ എന്ന രീതിയില് അംഗീകാരമുണ്ട്.
ജാതിവ്യവസ്ഥ മുതലായ ഉച്ചനീചത്വ ചിന്തകളും ഇക്കൂട്ടത്തില് പെടും; ഇവയൊക്കെ തുടച്ചു നീക്കാന് ഇത്രയൊക്കെ സമരം വേണ്ടി വരുന്നത് ഈ ചിന്തകള് എത്രത്തോളം സമൂഹമനസ്സാക്ഷിയില് വേരൂന്നിയിരിക്കുന്നു എന്നത് കൊണ്ടാണ്. പരമ്പരകളായി പിന്തുടര്ന്ന് പോരുന്ന കപടശാസ്ത്രവാദങ്ങളുടെയും കാര്യം വ്യത്യസ്തമല്ല.
മതത്തെ ദുശ്ശീലങ്ങളോട് താരതമ്യം ചെയ്യുന്നത് അതിന്റെ വ്യവസ്ഥാപിതമായ കടന്നുകയറ്റങ്ങളെ കുറച്ചു കാണുന്ന പോലെ ആയിപ്പോവുന്നില്ലേ? എന്റെ നോട്ടത്തില് Childhood Indoctrination ആണ് മതത്തിന്റെയും പാട്രിയാര്ക്കിയുടെയും ഉച്ചനീചത്വചിന്തകളുടെയും കരുത്ത്; ഇതിന്റെ അടിസ്ഥാനത്തിലാണ് വ്യവസ്ഥ എന്ന രീതിയില് ശക്തമായി അവ ഇപ്പോഴും സമൂഹത്തില് പിടിച്ചു നില്ക്കുന്നത്. അവയെ ഒരു ദുശ്ശീലങ്ങളായല്ല; ദുഷിച്ച വ്യവസ്ഥകള് തന്നെ ആയിക്കണ്ട് വേരുകളില് തുടങ്ങുന്ന പരിഷ്കരണം സമൂഹത്തിനു ആവശ്യവുമാണ്.
അഭിപ്രായങ്ങള് ക്ഷണിക്കുന്നു!
കാറ്റ് വേഗതയില് ഒത്തിരി വിശേഷങ്ങൾ..
മദ്യം, സിഗരറ്റ് തുടങ്ങിയവ പൊതുവേ പ്രായപൂര്ത്തിയായവര് സ്വയം തിരഞ്ഞെടുക്കുന്ന ചില ദുശ്ശീലങ്ങള് ആണ് (അല്ലാത്ത കേസുകള് തല്കാലം മാറ്റി നിര്ത്താം; അവ തടയേണ്ടത് തന്നെ എന്നതില് സംശയമില്ല; നിയമപരമായി തടഞ്ഞിട്ടും ഉണ്ട്). അവയെ ന്യായീകരിക്കുക എന്നതല്ല എന്റെ ഉദ്ദേശ്യം; എന്നാല് അവയൊന്നും ഒരു "വ്യവസ്ഥ" എന്ന നിലയില് ചെറുപ്പം തൊട്ടേ അടിച്ചേല്പ്പിക്കപ്പെടുന്നവയല്ല!
എന്നാല് മതം അങ്ങനെയല്ല. അതിനു ഒരു വ്യവസ്ഥ എന്ന നിലയില് സമൂഹത്തില് അംഗീകാരമുണ്ട്. കുട്ടികളില് അതടിച്ചേല്പ്പിക്കുന്നതിനോ അതിന്റെ പേരില് ശാരീരികവും മാനസികവുമായ പീഡനങ്ങള് എല്പിക്കുന്നതിനോ നിയമതടസ്സമില്ല എന്ന് മാത്രമല്ല, നിയമം ഇവയെ മതസ്വാതന്ത്ര്യത്തിന്റെ പേരില് അംഗീകരിക്കുന്നു പോലുമുണ്ട്. അത്രത്തോളം ആഴത്തില് വേരൂന്നിയതാണ് മതചിന്തയും മതഭയവും.
ഇത് പോലെ തന്നെ മറ്റൊന്നാണ് പാട്രിയാര്ക്കി (ആണ്കോയ്മാ സമ്പ്രദായം). ചെറുപ്പം തൊട്ടേ ആണ്കുട്ടിയിലും പെണ്കുട്ടിയിലും ശക്തമായി അടിച്ചേല്പ്പിക്കപ്പെടുന്നവയാണ് ലിംഗബോധത്തില് അധിഷ്ടിതമായ ഉത്തരവാദിത്വങ്ങളും വിവേചനചിന്തകളും. ഒരു പക്ഷെ മതത്തെക്കാള് കൂടുതല് ബോധപൂര്വമായ പ്രയത്നം ഇത്തരം ചിന്തകളില് നിന്ന് പുറത്ത് വരാന് ആവശ്യമാകും. സ്വതന്ത്രചിന്തകരില് പോലും അറിഞ്ഞോ അറിയാതെയോ കടന്നു വരുന്ന ഒന്നാണ് ലിംഗവിവേചനചിന്ത. ഇതിനും ഒരു വ്യവസ്ഥ എന്ന രീതിയില് അംഗീകാരമുണ്ട്.
ജാതിവ്യവസ്ഥ മുതലായ ഉച്ചനീചത്വ ചിന്തകളും ഇക്കൂട്ടത്തില് പെടും; ഇവയൊക്കെ തുടച്ചു നീക്കാന് ഇത്രയൊക്കെ സമരം വേണ്ടി വരുന്നത് ഈ ചിന്തകള് എത്രത്തോളം സമൂഹമനസ്സാക്ഷിയില് വേരൂന്നിയിരിക്കുന്നു എന്നത് കൊണ്ടാണ്. പരമ്പരകളായി പിന്തുടര്ന്ന് പോരുന്ന കപടശാസ്ത്രവാദങ്ങളുടെയും കാര്യം വ്യത്യസ്തമല്ല.
മതത്തെ ദുശ്ശീലങ്ങളോട് താരതമ്യം ചെയ്യുന്നത് അതിന്റെ വ്യവസ്ഥാപിതമായ കടന്നുകയറ്റങ്ങളെ കുറച്ചു കാണുന്ന പോലെ ആയിപ്പോവുന്നില്ലേ? എന്റെ നോട്ടത്തില് Childhood Indoctrination ആണ് മതത്തിന്റെയും പാട്രിയാര്ക്കിയുടെയും ഉച്ചനീചത്വചിന്തകളുടെയും കരുത്ത്; ഇതിന്റെ അടിസ്ഥാനത്തിലാണ് വ്യവസ്ഥ എന്ന രീതിയില് ശക്തമായി അവ ഇപ്പോഴും സമൂഹത്തില് പിടിച്ചു നില്ക്കുന്നത്. അവയെ ഒരു ദുശ്ശീലങ്ങളായല്ല; ദുഷിച്ച വ്യവസ്ഥകള് തന്നെ ആയിക്കണ്ട് വേരുകളില് തുടങ്ങുന്ന പരിഷ്കരണം സമൂഹത്തിനു ആവശ്യവുമാണ്.
അഭിപ്രായങ്ങള് ക്ഷണിക്കുന്നു!
കാറ്റ് വേഗതയില് ഒത്തിരി വിശേഷങ്ങൾ..